اشعار ناب

در آسمان آبي دلم، جايي براي ابرها نيست

مادرم! دعايم کن که با دعايت ، دلم خانه دردها نيست

عزيزترين عزيزانم ، روزت مبارک

آسماني پر از ستاره، دشتي پر از گل،

تقديم به آني که بهشت زير پايش جا دارد

به مادرم . . .

که مهرش تا ابد در دلم جاي دارد

بهشت ها براي تو آفريده شده اند و درختان براي اينکه سايبان تو باشند

سر از خاک بر مي آورند

زن هستي ساز و نظم ده و مهر گستر است ، سـرچشمه محبت و الطاف داور است

بهر صفا و لطف خدا عشق مظهر است ، بعد از خدا به سجده بود زآنکه مادر است

آسودگي از محن ندارد مادر ، آسايش جان و تن ندارد مادر ،

دارد غم و اندوه جگر گوشه خويش ، ورنه غم خويشتن ندارد مادر

مادر، اي لطيف ترين گل بوستان هستي، اي باغبان هستي من، گاهِ روييدنم باران

مهرباني بودي که به آرامي سيرابم کند. گاهِ پروريدنم آغوشي گرم که بالنده ام سازد

باز از چمن داور، يک غنچه نمايان شد / از يمن قدوم او عالم همه بستان شد

برخيز نما شادي، ايام سرور آمد / چون باز دري بر خلق از روضه ي رضوان شد

زهرا که از فروغش عالم ضيا گرفته / دين نبي ز فيضش نشو و نما گرفته

مريم زمکتب او درس حيا گرفته / جشني به عرش اعلي بهرش خدا گرفته

مادرم، خواستم خوشبوترین گل دنیا را برایت هدیه بیاورم،

اما دیدم تو خوشبوترین گل دنیا هستی . . .

بهشت ها برای تو آفریده شده اند و درختان برای اینکه سایبان تو باشند

سر از خاک بر می آورند . . .